Michał Szułdrzyński: Dbajmy o ludzi, nie duśmy innowacji

Po drodze kolejne rewolucje technologiczne zmieniały gospodarkę: upowszechnienie kolei, telegrafu, potem popularność samochodów, rewolucja związana z lotnictwem, zarówno transportowym, jak i pasażerskim. Dopiero w latach 50. XX wieku zaczęto używać kontenerowców, rewolucji uległ światowy handel, tworząc podstawy pod globalizację, fabryki przeniosły się z USA i Europy do coraz dalszych zakątków Azji.

Cyfrowa rewolucja odmienia dotychczasowe reguły pracy

Odkrycie tranzystora, procesora, komputera osobistego, powstanie internetu: to sprawiało, że industrializacja ustępowała ponowoczesności, a ciężki przemysł – nowym gałęziom przemysłu. Dzięki komputerom i sieci, dzięki którym informacje o wynikach giełdowych, cenach surowców i innych towarów w mgnieniu oka okrążały glob, powstał zupełnie nowy sektor finansowy. Kolejną rewolucję przyniósł smartfon. To on stworzył przestrzeń do upowszechnienia tysięcy usług, które wcześniej były zbyt drogie – jak przewóz osób, dowóz jedzenia, rezerwowanie taniego noclegu czy wizyty u fryzjera.

Tak jak masowo dostępne stały się przedmioty tworzone przez przemysł w XIX wieku, tak teraz nagle dostępne dla mas stały się usługi zarezerwowane wcześniej dla wyższej klasy średniej. To mogło działać tylko dzięki nowemu modelowi pracy platformowej. Powstała gigeconomy – ekonomia pracy na zlecenie.

Regulacje nie mogą zdusić innowacji

Jak piszemy dziś w „Rzeczpospolitej”, ten rodzaj pracy jest jednak w odwrocie. Politycy i urzędnicy lubią bronić praw pracowniczych, zupełnie jakby w gospodarce przez ostatnie siedem dekad nic się nie zmieniło. Tak, potrzebujemy regulacji, które uregulują podstawowe prawa osób biorących zlecenia. Ale nie możemy próbować odwrócić rewolucji, by nie zdusić innowacji. Starymi kategoriami nie da się opisać zupełnie nowej gospodarki. A regulować trzeba mądrze.